یلدا، شب خوبی هاست... بیاییم چنین شبی را به سادگی تمام و با کمک به محرومان و پای سفره کودکان یتیم و بی سرپرست طی کنیم. شبی که خاطراتش ماندگارترین لحظات را رقم خواهد زد...و می‌شود که تا قیامت ماندگار شود...
بالاخره امشب شب یلداست. طولانی ترین شب سال و البته همراه با مراسمی که اغلب مردم با برگزاری آن سعی می کنند شبی به یاد ماندنی را رقم بزنند.شب چله یا شب یلدا برای خیلی از مردم یادآور خاطرات شیرینی است که می تواند در اذهان ماندگار شود. برای قدیمی ترها نیز این شب یادآور داستان سرایی پدربزرگ و مادربزرگ ها، فال حافظ، قصه های طولانی و دید و بازدیدها و صرف خوراکی هاست و البته صله رحم.
اما باید اذعان کرد که آن شب چله کجا و این شب چله کجا؟! قدیمی های ما شب چله را به سادگی، با آرامش، بدون چشم و همچشمی، بدون تجمل و خودپسندی و دور از فخرفروشی برگزار می کردند.پای سفره و سینی شب چله شان مقداری تنقلات ساده از جمله برگه های میوه، کشمش، خرما و چای بود و در این بین حرف های شنیدنی و صحبت های گرم و گیرای بزرگان همیشه گرمابخش چنین محفلی بود. همه از خرد و کلان و مرد و زن و ... دور هم جمع می شدند و به سادگی تمام این شب طولانی را پشت سر می گذاشتند.اما آیا این روزها هم شب چله به سادگی برگزار می شود؟
این روزها در مغازه های میوه فروشی ، آجیل فروشی ، قنادی و ... با انبوهی از محصولات گران قیمت که در زرورق های رنگارنگ پیچیده شده است روبه رو هستیم؛ ویترین هایی که چشم ها را خیره می کند و البته دل هایی را هم آزار می دهد!
محصولاتی که خیلی ها توان خرید آن را ندارند و جز حسرت چیز دیگری عایدشان نمی شود.باید باور کنیم که بسیاری از خانواده های محروم و نیازمند از شب چله بی اطلاع هستند و حتی نمی دانند در چه شبی واقع شده است چرا که برای این شب و مراسم و برنامه های آن، آه در بساط ندارند!
افرادی را سراغ دارم که کارگران روزمزدند و بسیاری از روزها بیکار و شب ها با دست خالی به خانه باز می گردند. مردانی را سراغ دارم که شب ها دیر به خانه می روند تا شرمنده نگاه نیازمند بچه ها نباشند.
زنان سرپرست خانواری را سراغ دارم که تمام زندگی ، جوانی و عمرشان را پای مرد معتادی گذاشته اند و امروز هزینه های زندگی یک خانواده چند نفره را به تنهایی تامین می کنند و دلخوشند که روی سر فرزندانشان سایه ای به نام پدر وجود دارد!
از این خانواده ها که تعدادشان هم کم نیست؛ شما هم سراغ دارید. بیایید باور کنیم که شب چله، شب خوردن و آشامیدن و هدیه دادن نیست. شب چله، شب رقابت در پذیرایی، میزآرایی، سفره آرایی و تجملات نیست. شب چله شب میوه های فصل و غیرفصل و ... نیست.
باور کنیم و بپذیریم که شب چله شب همنشینی، همکلامی، سادگی، صمیمیت، صله رحم و شب خوبی هاست.بیاییم چنین شبی را به سادگی تمام و با کمک به محرومان و پای سفره کودکان یتیم و بی سرپرست طی کنیم. شبی که خاطراتش ماندگارترین لحظات را رقم خواهد زد و می تواند صالحاتش باقی باشد تا قیام قیامت ...
محمدباقر عطاریانی/خراسان رضوی
