دولت قرار است تعرفه‌های پزشکی سال 99 را تعیین کند. اما هم پزشکان سکوت کرده‌اند و هم دولت. در واقع دولت در بن‌بست سلامت قرار گرفته است و زبان در دهانش نمی‌چرخد. دولت نمی‌تواند از پزشکان بخواهد خدماتشان را با نصف قیمت ارائه دهند. با روضه خواندن و نصیحت کردن گیرم همه‌ی پزشکان مجانی ویزیت کنند اما طبابت که فقط ویزیت نیست.
امیدوارم خوانندگان جوان بپذیرند که طب مدرن برپایه‌ی اقتصاد جدید تعریف می‌شود. به عبارت دیگر ویزیت پزشک قدم نخست در سلسله تلاش‌هایی است که بر مبنای کاربرد ابزار جدید بر حول محور سلامت انسان می‌چرخد و ارتباط پزشک و بیمار همراه با کاربرد ابزار و تکنیک تا حصول نتیجه‌ی سلامت ادامه می‌یابد. ابزار جدید شامل وسایل تشخیصی و درمانی مدرن، تکنولوژی روزآمد و متدولوژی‌هایی است که هر روز ژورنال می‌شود. پزشک مدرن نه عیسی بن مریم است که با دم مسیحایی کسی را شفا ببخشد و نه آیه‌الله تبریزیان است که با نیم مثقال روغن بنفشه و یک گلوله‌ی پنبه، کرونا را درمان کند.
مقامات کشور اگر می‌خواهند به زبان مملکت‌داری حرف بزنند باید گزاره‌هایشان را به عدد تبدیل کنند وگرنه حرفهایشان مشتی شعار و گزاره‌ی بی‌خاصیت بیش نیست!
تعرفه‌ی درمان در همه‌ی کشورها همان عددی است که عیار حکومت و ملت را در نگاه به سلامت شهروندان مشخص می‌کند. همانطور که قیمت طلا و ارز عیار اقتصاد را مشخص می‌کند.
دولت‌ما، می‌تواند این عدد را درست محاسبه کند یا نکند و درست تأمین کند یا نکند، مشکل خودش است.
پزشکان نمی‌توانند مجانی کار کنند حتی اگر خودشان بخواهند. پزشکی که چنین ادعایی می‌کند، شعار داده است. باور نکنید!
سلامت امروزه پرهزینه‌ترین نیاز بشر مدرن در دنیای 8 میلیارد نفری است. بیل گیتس یکی از ثروتمندترین انسانهای روی زمین چهل میلیارد دلار ثروتش را فقط برای مبارزه با کرونا اختصاص داده است. هزاران بیماری دیگر بماند.
بجز نایب رییس مجلس که جراح قلب است بعلاوه‌ی درصد کمی از پزشکان، بیشتر پزشکان ایرانی از دستمزد خود راضی نیستند.
این نارضایتی یک گزاره‌ی اخباری درست است. اگرچه از نظر خواننده، خودِ نارضایتی ممکن است نادرست یا زیاده‌خواهانه باشد.
در فضای مجازی هر وقت که خواستم این بحث را باز کنم خوانندگان جوان که تابحال مریض نشده‌اند و محتاج پزشک نبوده‌اند بر سرم ریخته‌اند و چنین ادعایی را محکوم کرده‌اند و بحری طویل برعلیه پزشکان سرودند.
آنها دو دسته‌اند. بیشترشان گمان می‌کنند منظور من این است که مردم بایستی مستقیماً پول زیادی را به پزشکان بدهند. و گروه کوچکتر کسانی هستند که با استدلالهای خاص خود و معادل‌سازی مدارک دانشگاهی و غیره و غیره معتقدند پزشکان همین حالا هم از حق‌شان زیادتر می‌گیرند.
هر دو اشتباه می‌کنند. چون اقتصاد براساس ابزار تولید می‌چرخد. اگر قرار بود اقتصاد براساس سواد بچرخد باید نیوتن، انیشتن، داوینچی، ابن‌سینا و لویی پاستور ثروتمندترین انسانهای تاریخ می‌بودند و همین الان ثروت بیل‌گیتس و وارن بافت، در حساب برندگان جایزه‌ی نوبل می‌بود.
در قدم نخست این وظیفه‌ی دولت است که بایستی سرانه‌ی سلامت را به کفایت تعیین کند و این مبالغ را از طریق مکانیسم‌هایی همچون بیمه توزیع نماید. بارها گفته‌ام در آمریکا یک چهارم بودجه‌ی پنج هزار میلیارد دلاری سالانه به وزارت بهداشت اختصاص می‌یابد.
فقر، پدیده‌ای بیش از حد تلخ و خشن است اما قبل از همه چیز، یک واقعیت است. واقعیتی که وجود دارد. اما مع‌الاسف ویروس کووید-19 به آن توجه نمی‌کند. این ویروس وقتی حمله می‌کند از ما میزان دارایی‌مان را نمی‌پرسد تا اگر معذور بودیم در حملاتش کمی انصاف به خرج دهد و مراعات‌مان را بنماید. او ضامن بلاهت پیشین ما نیست که صدها میلیارد دلار را نابود کردیم و دزدان و مفت‌خوران زیادی در اطراف و اکناف جهان با پول ما در عیش و عشرتند و ما در طیش و عسرت دنبال 5 میلیارد دلار وام از فلان صندوق بین‌الملل و بهمان کشور بدبخت افتاده‌ایم و عجز و لابه می‌کنیم.
امیدوارم اپیدمی کووید19 هیچ‌وقت دوباره تکرار نشود و نیز امیدوارم ملتها آن لحظات رعب‌آور جهانی را فراموش نکنند چون برای گرفتن درس عبرت، به آنها سخت نیازمندیم.
بشر در کمتر از 20 سال 3 بار فقط بوسیله‌ی خانواده‌ی کرونا تهدید شده است و مطمئناً دوباره از همین خانواده یا خانواده‌های دیگر اپیدمی‌های ویرانگر به سراغش خواهد آمد. در فاصله‌ای نزدیکتر و با مهابت بیشتر. تا جایی که شاید روزی نوع بشر نه بوسیله‌ی بمب اتم که بوسیله‌ی یکی از همین ویروس‌ها منقرض شود.
سعدی گفته است:«چو به بودی طبیب از خود میازار / که بیماری توان بودن دگر بار»
انتهای پیام/*