ماجرای خبرنگاران از قزوین از جایی شروع شد که .......... البته شاید نتوان آغاز آن را گفت اما به وضوح مشخص است مشکل هم چنان ادامه دارد. و قشری که با سخت ترین شرایط در روزنامه ها و هفته نامه ها و رسانه های گروهی قزوین کار می کنند.
با او که رو به رو می شوم از خستگی نای حرف زدن ندارد، او همراه سفرهای شهرستانی یکی از مسئولین بوده ، جمعیتی 20 نفره از خبرنگاران که پشت سر مسئولین راه می روند و منتظر یک کلمه خبر هستند.
خبرنگارانی که از ساعت 6 صبح جلوی درب اداره مربوطه منتظر بوده اند و حالا ساعت 4 آن ها را گرسنه به قزوی بازگردانده اند در حالی که مدیران و مسئولینی که همراه این گروه بودند برای صرف نهار به یکی از رستوران های بین راهی رفته اند خبرنگاران را چهار راه ولیعصر پیاده کرده است.
او می گوید: حتی خسته نباشید هم به ما نگفتند....
و این شاید تنها نمونه ای از خستگی های بی انتهای دختران و پسران جوان این شهر باشد که با هزاران آروز و شاید در آرزوی شهرت پا به این عرصه گذاشته اند افرادی که با کمترین حقوق ها در رسانه ها کار می کنند، حقوقی نزدیک به 100 هزار تومان درماه....
حالا اما بعد از یک سال انتظار روز خبرنگار فرا رسیده است. و اما به گفته خود مسئولین این مراسم این روز روز همدلی است، حالا همدلی چه افرادی با هم خدا می داند.
همدلی مسئولین و مدیران....
ساعت 20 و 30 دقیقه جلوی درب سرای سعدالسلطنه قزوین، جمعیتی برای ورود خبرنگاران ایستاده اند و کارت ورود به مراسم را دریافت می کنند و با داشتن کارت اجازه ورود به این به ظاهر بزم روز خبرنگار را پیدا می کنند.
حالا بماند که از این جمعیت عظیم خبرنگاران قزوین عده زیادی به مراسم دعوت نشدند عده ای که سال ها زحمت این کار را کشیده اند این روزها برای این کارت ورود به مراسم داشته باشند باید منتظر باشند که آیا مدیران مسئول کارت را به این افراد می دهند یا کارتی که بی نام صادر شده است به دست خانواده مدیر مسئول می رسد یا خبرنگاران واقعی...
در حالی که بین صندلی های چیده شده راه می روی اما هستند دوستانی که یا صفحه بند روزنامه هاهستند، یا امور اداری و یا حتی تایپیست و صفحه چین و منشی روزنامه ها...
مراسم که شروع می شود در ابتدا مسئولین صحبت می کنند، رئیس خانه مطبوعات، معاون وزیر، شهردار قزوین، امام جمعه قزوین و بعد از همه سخنرانی ها مراسم تمام می شود...
همین...
جشن روز خبرنگار در قزوین اما به خاتمه رسید و تنها ثمره دادو بیداد و سرو صدای خبرنگاران صحبت های چند دقیقه ای نماینده ای خبرنگاران بود که خود تنها دو سه سالی است که به این عرصه پا گذاشته است...و حالا این که با رای کدام خبرنگاران نماینده این جمع 400 نفره شده خدا می داند.
روز زخم خبرنگاران در قزوین هم به پایان رسید.