البته مدت ها نیمه تعطیل بودن این پروژه انتظار ها را به سمتی برده بود که حالا حالا ها قرار نیست این پروژه خاتمه پیدا کند آن هم در شرایطی که بزرگترین و با سابقه ترین مجموعه تجاری قزوین ( پاساژ الغدیر) که سالهاست در سه راه خیام جا باز کرده هست هنوز نتوانسته تمام واحد های تجاری طبقه سوم را راه اندازی کند.
قد کشیدن این پروژه عظیم اما از سال 84 در قزوین آغاز شد. و به گفته مسعود نصرتی شهردار قزوین در یک کارگروه 20 نفره از مدیران قزوین و به تصویب رسید و مجوز احداث آن شکل گرفت.
برج تجارت قزوین یک پروژه عمرانی در قزوین است که از سال ۱۳۸۴ عملیات ساخت آن آغاز شده است. پروژه ساخت این بنا در مساحت ۶۰ هزار متر مربع توسط سازمان نوسازی و بهسازی شهرداری قزوین با همکاری شرکت سهامی خاص توسعه مسکن استان تهران آغاز شده است. این پروژه با زیر بنای نا خالص ۷۳۹۰۳ متر مربع در قالب ۱۰۹ واحد تجاری ۴۸ واحد مسکونی ۷۴ واحد اداری و ۴ واحد فضای فرهنگی ورزشی و ۶۰۷ واحد پارکینگ همراه انباری وسایر مشاعات درزمینی به مساحت ۷۱۰۰ متر مربع واقع در قزوین بلوار دانشگاه بین‌المللی امام خمینی، میدان درب کوشک اجرا خواهد شد
همیت پروژه از آنجاست که کارشناسان احداث آن را مغایر با اصول حفظ آثار تاریخی می دانند. بخشی از برج تجارت قزوین که با کاربری تجاری–مسکونی ساخته خواهد شد، در حریم دروازه درب کوشک قرار دارد.
در سال ۸۴ و با آغاز خاکبرداری پروژه با مخالفت گروههای حامی آثار تاریخی، عملیات ساخت آن متوقف گردید. دو سال بعد مجدداً کار ساخت آن از سوی سرمایه گذار پیگیری شد که با مخالفت دوباره میراث فرهنگی متوقف شد.
شهردار قزوین علت این توقف دوباره را رکود اقتصادی اعلام کرد..سرانجام در سال ۸۹ با سرمایه گذاری بانک صادرات ساخت پروژه رسماً آغاز شد.
نزدیک بودن به حریم بنای دروازه درب کوشک سبب نگرانی کارشناسان از آسیب به بنا و همچنین از بین بردن نمای تاریخی آن شده است.
دروازه درب کوشک یکی از کهن ترین دروازه های شهر قزوین است؛ این دروازه تنها یک نما به سوی خارج شهر دارد که از تزیینات کاشی کاری و رسمی بندی برخوردار است و بدنه رو به داخلش، آجری ساده است. کاشی‌کاری موجود در بنا در زمان فرمانروایی عضدالملک قاجار انجام شده است. شهر قزوین در گذشته نُه دروازه به نام های درب کوشک (در شمال شرقی)، دروازه ی شیخ آباد در خیابان سعدی (در شمال غربی)، دروازه رشت، دروازه مغلاوک یا دروازه همدان(در جنوب غربی)، دروازه خندقبار، دروازه سوالان، دروازه راه‌ری، دروازه تهران، دروازه پنبه ریسه (در شرق خیابان طالقانی فعلی) داشته که امروزه از بین آن‌ها، فقط دو دروازه درب کوشک و تهران قدیم باقی مانده است.
تا همین چند سال قبل اما شاید مردمی از شهرمن گمان می کردند که شهری که برج و پل و هتل های بزرگ و کوچک ندارد نمی تواند جای مناسبی برای گردشگری باشد. اما امروز قزوین شاهد سازه های غول آسایی است که سرمایه های زیادی برای ساخت آن هزینه شده است و نه می توان آن را برداشت و نه می توان امیدوار به آینده آن بود.
محمد رضا نوروزیان، رئیس انجمن صنفی مهندسین معمار استان قزوین معتقد است: امکان مشاهده قدمت گنبد شاهزاده حسین، گنبد مسجد جامع و هر اثر تاریخی 30 سال پیش میسر بود ولی اکنون این ابنیه در شهر گم شده و هویت تاریخی شهر در حال از بین رفتن است. به عبارتی دیگر در آینده قزوین با چابهار هیچ فرقی نخواهد داشت و در صورتی که اکنون عکس شهر قزوین را مثلا با بندر عباس مقایسه کنیم هیچ فرقی نمی بینیم، در حالی که قزوین زمانی پایتخت ایران بوده و قدمت و هویت دیرینه ای دارد.
رئیس انجمن صنفی مهندسین معمار استان قزوین به یکی دیگر از نمونه های بلندمرتبه سازی در مکان نامناسب اشاره نمود و گفت: برج تجارت در حال ساخت در کنار میدان میرعماد قزوین، بزرگ ترین فاجعه شهر است و مشخص نیست چگونه این مکان یابی صورت گرفته و متاسفانه بافت تاریخی شهر از بین رفته است.
شهر خوشنویسی ایران و پایتخت 400 سال قبل ایران امروز در بین برج های بلند و کوچک سربرکشیده است . میخی که در چشم قزوین فرورفت....