به گزارش تابناک قزوین؛ میلک (Milak) یکی از روستاهای الموت غربی در رشته کوه البرز در شمال شهرستان قزوین است و مردم این روستا زبان تات زبان هستند.
آب و هوای روستای میلک سرد و خشک است و رودخانه پیلارود از جنوب غربی و دره ویداربن در شمال غربی و دره‌های اسکول‌سر در شمال شرقی این روستا قرار دارند. پیلارود واژه‌ای تاتی و به معنای رود بزرگ است.
نکته‌ی جالب توجه این روستا این است که دهیار میلک یک زن است. فرحناز حسین‌پور دهیار این روستای کوهستانی و یکی از نمادهای تغییر باورهای قدیمی نسبت به زنان است. او می‌گوید در محیط کوچک روستا پذیرفته شدن سخت‌تر است و او برای جلب اعتماد مردم میلک شبانه روز تلاش کرده تا توانایی‌هایش را ثابت کند. حسین‌پور یک بانوی میلکی است. ۴۰ ساله است و دیپلم انسانی دارد.
او می‌گوید: مسیرهای منتهی به روستا مسیرهای کوهستانی است و طبعاً رفت و آمد با خطراتی همراه است. یکی از دغدغه‌هایم قبل از اینکه دهیار روستا شوم، کم کردن خطرات این جاده بود. از اولین خدماتی که برای روستا انجام دادم گذاشتن گاردریل برای جاده روستا بود. وقتی خوشحالی و برق رضایت را در چشمان مردم روستا دیدم فهمیدم توانسته‌ام اعتمادشان را جلب کنم.
فرحناز حسین پور ادامه می‌دهد:حالا حدود یک سال است که دهیار میلک هستم و از همان روزی که دهیاری را پذیرفتم زنان روستا همراه و همدلم بودند و شاید بیشتر از خودم برای این انتصاب خوشحال بودند. بعدتر مردهای روستا هم پذیرفتند که یک زن هم می‌تواند دوشادوش مردان کار کند و از پس انجام کارهای سخت بربیاید.
او درباره یکی از مهمترین ویژگی‌های این روستا که همان نام زنانه گذاشتن بر کوی و برزن‌هایش است می‌گوید: یکی از کارهایی که برای روستا انجام دادم این بود که برای نامگذاری معابر روستا از اسامی خاص استفاده کردم. خیلی‌ها گفتند اسم گل‌ها را روی کوچه‌ها بگذاریم، اما من مخالفت کردم. پیشنهاد دادم اسم زنان قدیمی روستا را روی کوچه‌ها بگذاریم، هرچند بسیاری از این زنان سالیان سال است که از دنیا رفته‌اند، اما من دوست داشتم با این کار نام و خاطره‌شان در ذهن‌ها باقی بماند. مثلاً اسم یکی از کوچه‌ها را به‌نام خانم گل جهان گذاشتیم. گل جهان یکی از زنان قدیمی روستا بود که در آن زمان برای بافت نمد و گلیم از طرح‌های ذهنی زیبایی استفاده می‌کرد.
حسین پور ادامه می‌دهد: در بسیاری از معابر شهری و روستایی دیده‌ایم که به غیر از نام گل‌ها، بیشتر نامگذاری کوچه‌ها نام مردهاست. همیشه برایم سؤال بود مگر چه می‌شود برای نامگذاری معابر یا کوچه‌ها از نام بانوان هم استفاده کنند؟ این شد که با خودم حتی در مقیاس کوچک نوآوری در نامگذاری کوچه‌ها انجام دهم.
میلک هم مانند بسیاری از روستاهای کشور دارای آداب و رسوم مختلف و متفاوتی است. حسین پور در این زمینه می‌گوید: یکی از رسوم روستای ما که کم‌کم رو به فراموشی گذاشته است، مراسم نوروزخوانی است. این مراسم به بهارخوانی هم مشهور است که در گذشته‌های بسیار دور در ایران رواج داشته و مردم میلک هر سال بهار این رسم را انجام می‌دادند. سال پیش به پیشنهاد شورا قرار شد این رسم را بعد از چندین سال دوباره در روستا اجرا کنیم. قدیمی‌ترها بسیار از پیشنهادم خوشحال شدند و جوان‌ترها خیلی خوب از این رسم استقبال کردند.
دهیار روستای میلک با بیان اینکه نوروز سال پیش لباس‌های محلی‌مان را بر تن کردیم و ترانه‌های بهاری قدیمی خواندیم و خانه به خانه به دید و بازدید عید رفتیم می‌گوید: امسال با نزدیک شدن به ایام نوروز خیلی‌ها از من سؤال کردند که امسال هم مانند سال پیش مراسم نوروزخوانی خواهیم داشت یا نه؟! همین سؤال‌های پی‌در‌پی این بذر امید را در دلم کاشته که پیر و جوان روستا از برگزاری مراسم سال پیش خوشحال شده‌اند و دوست دارند این جشن هر سال برگزار شود.
کجا اسم خانوم است جیر محله یعنی پایین محله ....اون یکی هم اسم فصل و دوتای دیگه اسمه گل....فقط ملک جان که اون هم حتما فامیلی یه آقاست