چندی است صدای رسانه در استان کوتاه شده و کمتر مدیر و مسئولی به این رکن حتی توجه میکند. انتظار از دولت دوزادهم بیش از این بود که خود منجر به صدای کوتاه رسانه شود و قلم روزنامهنگاران را لرزان کند. دولتی که حکایت از زبانها و دهانها میکرد سخن از همراهی آنها با دشمنان میکند. مشکلات را انکار و به اطرافیان و دلسوزان اتهام میزند. این امر در مقیاس استانی به گونهای دیگر درحال رقم خوردن است. رسانههایی که با شوق توسعه شهرستان بیش از هر مدیر و نمایندهای با آنچه در اختیار داشته سعی در معرفی و اشاعه نام همدان ۲۰۱۸ داشته امروز در جلسات نامحرم، مهجور و غریب هستند.
استاندار و معاونانش، نمایندگان مجلس، شهردار و حتی مدیر شرکت سیاحتی علیصدر به جلسهای با محوریت همدان ۲۰۱۸ در وزارت خارجه میروند، اما دریغ از اطلاع رسانی درست و کارآمد. جالب اینکه اندک اطلاع از این دیدار هم نه از کانال نماینده اجرایی استان که از سوی نمایندگان مجلس به اطلاع رسانهها میرسد.
اتفاقی تاریخی برای همدان در حال رخداد است و استاندار همچنان در حال روابط پنهانی متقابل با افرادی است که در هر طرح و نقشهای سعی در پررنگ جلوه دادن نقششان هستند تا به ثمر رسیدن آن. این اتفاق در همدان قابل پیش بینی هم بود لیکن با گذشت پنج سال از حضور استاندار در همدان این فضای سیاست زده استان بوده که بر وی غلبه کرده تا مدیریت او بر این جریان. در ابتدای امر صحبت از تعامل با رسانهها و بعد نمایندگان بود لیکن امروز جهت دریافت اخبار این نمایندگان هستند که مشرف به همه امور و بهترین محرم نماینده دولت در همدان هستند. این امر بهتر مشخص کرد که نمایندگان استان که از دیرباز نشان داده اند که بازیهای سیاسی را بهتر از قواعد اقتصادی آموخته اند و معمولا تعامل خود را نیز در این چارچوب با مدیران ارشد تنظیم میکنند که در این راستا استانداران نیز در مقاطع مختلف بالاجبار یا به دلیل منافع دراز مدت سعی در همسو شدن با این افراد را دارند، بازهم موفق در این خصوص توانستند رسانهها را کمرنگ و عملکردهای خود را غلیظ و آینده انتخاباتی خود را تضمین کنند.
با این وضعیت اطلاعرسانی و اعتماد به رسانهها باید بدنبال تبلیغاتی تاثیرگذار هم باشیم؟! امری که در دنیای نوین بهترین راه برای از بین بردن بحرانهای مختلف اجتماعی و هدایت به سمت کارکردهای موثر در توسعه است. روندی که برای معرفی «همدان ۲۰۱۸» برعکس نمونه آن که تبریز است دیرآغاز شد و با اهمال سیر ناموزون خود را طی میکند. گویی میزبان میهمانی ناخواندهاند که تنها دنبال رفع و رجوع آبرومند از این رویداد ناخواستهاند. فرصتی که چهل سال زمان برده تا اینگونه از آن تبلیغ شود.
برای رسیدن به این فرصت باید بهترین گزینهها را و در عین حال بیشترین منابع را برای هرچه بهتر انجام شدن این رویداد انجام داد. دیدار با وزیر خارجه و تأسیس نمایندگی در همدان یکی از همین دست نمونهها برای از دست ندادن فرصتهاست. منتهی نباید تصاحب صنفی و سیاسی از این اتفاق شود و بلکه به دور از جبههبازی سیاسی باید از همه ابعاد این امر انعکاس و در اختیار مردم قرار گیرد و آغازی باشد برای فاصله گرفتن از فضای سیاست زده استان و تعاملی همه جانبه برای توسعه پایتخت تاریخ و تمدن ایران باشد. در این راستا نقش استاندار به عنوان نماینده ارشد و اجرایی استان دارای اهمیت است که برای عبور از وضع موجود پیش از آنکه تاوان تعامل با چشمان بسته را بدهد و در آینده خود را در میان واقعیات تنها ببیند؛ بدنبال اعتماد به دلسوزان توسعه و مردم همدان باشد.