تابناک ایلام، جمال دارابی ؛چند سالی است که در فصل بهارو تابستان همه گیری بیماری تب کریمه کنگوبه یکی از سوژه های مهم بهداشتی کشورمان تبدیل می شود،این درحالی است که در گوشه گوشه استانمان شاهد قصابی های بی مجوزی هستیم که آزادانه به کشتار و عرضه گوشت دام می پردازند.
یکی از مهمترین راه های همه گیری و انتقال بیماری تب کریمه کنگو عدم رعایت مسایل بهداشتی و نظارت بر دام ها و کشتار آنها در قصابی های غیر مجاز است .
تب خون ریزی دهنده کریمه کنگو یک بیماری ویروسی مشترک بین انسان و دام است که از طریق گزش کنه، ترشحات دام آلوده، خون دام های آلوده، لاشه های ذبح شده و له کردن کنه آلوده به انسان منتقل می شودکه مهمترین راهکارهای پیشگیری از این بیماری مبارزه با انگل های خارجی (کنه ها) از طریق سمپاشی ، استفاده از پوشش های مناسب، بالا بردن امنیت فردی، سرد نمودن لاشه بمدت 24 ساعت در یخچال، در معرض قرار نگرفتن افراد با ترشحات دام بیمار، پرهیز از خرید گوشت قرمز از مراکز غیر مجاز و خارج از کشتارگاه و تهیه گوشت از واحدهای مجاز و دارای مهر تایید دامپزشکی است.
به جرات می توان گفت بجز در مرکز استان که چند قصابی عرضه کننده گوشت دام بهداشتی وجود دارددر بقیه استان ایلام کشتار دام به روش های سنتی و دم جاده ای صورت می گیردو پر مسلم است که چقدر از نظربهداشتی و سلامت عمومی جامعه می تواند خطر ساز باشد.
این روند به گونه ای است که برخی محل های عرضه گوشت دام ،مانند شباب و مهدی آباد، برای خود نامی کسب کرده و حسابی برند شده اند.البته مناطق و روستاهایی دیگر در سطح استان هم هستند که در مقیاس کوچکتر به این کار اقدام نموده اند به طوری که تقریبا در تمام روستاها و شهرهای استان شاهد این قصابی های سنتی و بی مجوز هستیم.
با شیوع بیماری تب کریمه کنگو در فروردین ماه تا شهریور ماه هرسال ،روند هشدارها و توصیه های بهداشتی مسئولان بهداشتی و دامپزشکی استان آغاز می شودو مرتبا مردم را برای خرید گوشت و دام از محل های مجاز تشویق می کنند،حال آنکه اصولا محل مجازی وجود ندارد که مردم بدانجا مراجعه نمایند.
ذبح خانگی و فروش دام زنده و کشتار شده تقریبا در تمام نقاط استان به روش های سنتی و به دور از نظارت های لازم ادارات دامپزشکی صورت می گیردوتنها اقدام مردم دراین زمینه قرار دادن گوشت به مدت 24 ساعت در یخچال است .
البته علاوه بر مقاومت عرضه کنندگان و قصابان برای فرار از خدمات کشتارگاه ها و عوارض و مالیات ناشی از مغازه داری ، نقش خود مردم نیزدراین زمینه پررنگ است چرا که مطالبه عمومی و خواست مناسبی برای فرهنگ سازی ها در این زمینه وجود ندارد.
مساله اساسی در مورد این بیماری و سایر پدیده های مشابه علاوه بر نظارت ها و کنترل های اداری و دولتی ،خود کنترلی و اراده و خواست عمومی برای رعایت ضوابط و استانداردهاست ،امری که مادر جامعه بیشتر به فکر فرار از آن هستیم تا پایبندی به رشته و ریسمان محکمش.