یک متخصص اخلاق پزشکی با بیان اينکه عدم توانایی به‌کارگیری طب تسکینی در ارائه خدمات سلامت موجبات درخواست اوتانازی در بیماران در مراحل پایان عمر و به‌دنبال آن وضع این قوانین در اغلب کشورها می‌شود، تاکید کرد: طب تسکینی به‌عنوان یک روش کارآمد در تسکین درد و رنج بیماران به ‌خصوص در مراحل پایان حیات، می‌تواند شرایطی که این بیماران را مجبور به درخواست اوتانازی می‌ کند تغییر دهد.
کد خبر: ۳۲۹۲۳
تاریخ انتشار: ۱۹ ارديبهشت ۱۳۹۴ - ۱۷:۴۳ 09 May 2015
دکتر علیرضا باقری چيمه در گفت وگو با ایسنا با اشاره به اينکه اصطلاح اوتانازی در ایران به‌عنوان قتل از روی ترحم شناخته می‌شود، گفت: هلند اولین کشوری است که در سال 81 اقدام به وضع قانون اوتانازی نمود که براساس آن فرد درخواست‌کننده‌ باید دارای شرایط خاصی چون درد غیر قابل تحمل، وجود بیماری صعب‌العلاج و غیر قابل درمان بوده و درخواست خود را در زمانی که کامل هوشیار است، ارائه کند. بر اساس این قانون در صورت احراز شرایط، پزشک می‌تواند با تزریق مواد کشنده موجب مرگ بیمار شود.

وی در ادامه با بیان اینکه در سال  1379 ایالت اورگون در آمريكا قانون اوتانازی برای بیمارانی كه طول عمركمتر از 6 را ماه که برای آن ها پيش بيني مي شود را پذیرفته است، افزود: اگر چه دراين ايالت مواد كشنده بايد توسط پزشك تجويز شود ولي تزریق این مواد تنها توسط پزشک الزامی نیست، اما بلژیک با پذیرش این قانون در سال 1381 اولین کشوری است که اوتانازی را برای کودکان نیز قانونی اعلام کرده است.

این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، در خصوص كشور فرانسه كه به تازگي اتانازي را قانوني اعلام کرده است، خاطر نشان کرد: در سال 1384 در کشور فرانسه، قانون به پزشکان اجازه تزریق مواد مخدر به مقدار زیاد برای کوتاه کردن عمر بیمار داده بود که به عنوان اوتانازی غیر فعال قابل اجرا بود اما در قانون اخیر اجازه انجام اوتانازی فعال با تزریق مواد کشنده برای مرگ بیمار را نيز به تصويب رسانده است.

باقری با اشاره به اینکه  1360 رصد نظرخواهی عمومی در فرانسه به جایگزینی طب تسکینی و تقویت آن به جای تثبیت اوتانازی رأی دادند، تصریح کرد: در اغلب کشورها علت اصلی عملی کردن اوتانازی، درد غیر قابل تحمل بیمار است، این در حالی است که متخصصان طب تسکینی هرگونه درد فیزیکی با استفاده از امکانات و پیشرفت های موجود را قابل تسکین می دانند.

این متخصص طب تسکینی با تاکید بر اینکه باید میان درد فیزیکی با رنج بردن تفاوت قایل شد، گفت: رنج بردن بیمار دارای علل روحی، روانی و ترس از مرگ است که در طب تسکینی اعتقاد براین است که می توان علاوه بر درد فیزیکی، تسکین دهنده رنج روحی و روانی بیماران را نیز فراهم کرد همچنین بسیاری از مطالعات مشخص کرد كه در بسیاری از کشورها پزشکان در تسکین درد به خصوص در مراحل پایان عمر، تبحر کافی را ندارند.

وی در پایان در مورد اينكه آيا قانون اوتانازی در سیستم قانون گذاری كشور مي تواند مطرح شود، یادآور شد: با توجه به شرایط اجتماعی و آموزه های دینی کشور ما، طرح این قانون ضرورتي ندارد و قابل تصويب نیست و بهتر است كه با به کارگیری طب تسکینی و تمرکز بر تقویت آن، موجبات  کاهش درد فیزیکی و رنج بيمارن را در مراحل پايان حيات را فراهم آوريم.

منبع: ایسنا
اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار