علی شمس که این روزها نمایش «قصه‌های میان رودان» را اجرا می‌کند، ابراز تاسف کرد که هنرمندان مستقل تئاتر ناچارند برای جذب مخاطب، به لطایف‌الحیل متوسل شوند، هرچند گاه این تمهید هم چاره‌ساز نیست.
علی شمس که این روزها نمایش «قصه‌های میان رودان» را اجرا می‌کند، ابراز تاسف کرد که هنرمندان مستقل تئاتر ناچارند برای جذب مخاطب، به لطایف‌الحیل متوسل شوند، هرچند گاه این تمهید هم چاره‌ساز نیست.
این هنرمند جوان تئاتر افزود: جشنواره فیلم فجر هم به پایان رسید و از آنجا که بخش عظیمی از قشر فرهنگی مخاطبان جشنواره‌های فجر هستند، امیدوارم با تمام شدن این جشنواره‌ها سالن‌های تئاتر دوباره رونق بگیرد. زیرا من و بسیاری از همکارانم هزینه‌های تولید آثارمان بالا است و امیدواریم به واسطه حضور مخاطب، بتوانیم به اقتصاد ناتوان تئاترمان کمک کنیم.
«شمس» با اشاره به راه‌اندازی سالن‌های کوچک تئاتر در نقاط مختلف شهر افزود: در حال حاضر به واسطه کثرت سالن‌های تئاتر که اتفاق خوبی است و باعث ایجاد رقابت می‌شود، جذب مخاطب نسبت به سال‌های گذشته قدری دشوارتر شده است و اصولا آدم باید به راه‌های مختلفی دست یابد که این راه‌ها عموما، مورد علاقه من نیست.
کارگردان نمایش «قلعه انسانات» خاطرنشان کرد: در حال حاضر گروه‌های نمایشی گاه ناچار هستند با بازیگران سینما کار کنند و از آنها به عنوان ابزاری تبلیغاتی بهره بگیرند. زیرا به هر حال این شیوه کمک‌رسان است. از سوی دیگر، دیده شدن نمایش در جشنواره تئاتر فجر هم می‌توانست کمکی برای جذب مخاطب ما باشد، اما متاسفانه و علی‌رغم انتظار قبلی‌ام، نمایش ما کاندیدای دریافت جایزه نشد.
شمس با ابراز تاسف از مشکلاتی که همیشه در داوری آثار هنری وجود دارد، ادامه داد: در حال حاضر معیار علمی یا زیبایی شناسی مطرح نیست و داوری‌ها حتی براساس سلیقه هم نیست، بلکه متاسفانه بحث "بده بستان" مطرح است و افرادی، طبق یک قانون نانوشته مشغول تامین منافع یکدیگر هستند. این افراد در دایره محدود روابط خود، منافع یکدیگر را تامین می‌کنند و با این بده بستان‌ها سرنوشت یک تئاتر را رقم می‌زنند.
وی افزود: در این رهگذر هرچه هنرمند در جهت تامین منافع آن افراد عمل کند، او را نابغه‌تر، با استعدادتر و متفاوت‌تر جلوه می‌دهد و این چنین است که در این بده بستان‌ها کیفیت استعداد و نبوغ افراد تعیین می‌شود و همین‌هاست که به تماشاگر حُقنه می‌کند که آن فرد بخصوص چقدر ویژه و توانمند است! در حالی که همین روابط، گاه می‌تواند تمام هستیِ هنرمندان مستقل را بسوزاند و از بین ببرد.
کارگردان نمایش «مخاطب خاص» اضافه کرد: گاه افرادی در مسند قضاوت یا داوری قرار می‌گیرند، نمی‌دانند به دلیل توجه به منافع شخصی خودشان، چقدر به بهداشت روان آن گروه و سرنوشت آن تئاتر ضربه می‌زنند و اصولا وراثت از اصول اولیه توفیق در تئاتر است و هرکه به آن دست یابد، در کوتاه مدت فردی ویژه، نابغه و مستعد معرفی می‌شود.
وی ابراز تاسف کرد: تصمیم‌گیرندگان، فارغ از اینکه تئاتر یک هنر است، مشغول برآوردن خواسته‌های مشترک خود هستند و بسیاری از افراد در این جزیره‌های محدود، مشغول قرض دادن و قرض گرفتن هستند و بدهی‌های خود را صاف می‌کنند.
شمس با ابراز تاسف از اینکه هنوز ولایتعهدی و توارث در تئاتر ما وجود دارد، خاطرنشان کرد: همین معیار است که سرنوشت آثار را رقم می‌زند. غم‌انگیز است که بسیاری برای دیده شدن باید فرزند کسی باشند یا در کنار فرزند کسی قرار بگیرند. در این وضعیت هنرمندان مستقل ناچارند برای جذب مخاطب به لطایف‌الحیل متوسل شوند، هرچند که گاه همین هم چاره‌ساز نیست.
نمایش «قصه‌های میان‌رودان» نوشته و کار علی شمس است که دو سال پیش متن آن از سوی نشر «قطره» منتشر شد.
این نمایش اثری کمدی است و نگاهی پارودیک به سه دوره پادشاهی در بین‌النهرین دارد و ذائقه اصلی کار بر مبنای فضاهای باستانی است و سعی شده مبتنی بر حیرت و شگفتی مداوم ما نسبت به جهان باستان باشد.
شمس در این نمایش تلاش کرده در میزانسن و اجرا شعبده و جادوی باستانی را بازتولید کند و به همین دلیل شعبده و فضاهای جادویی جایگاه مهمی در این نمایش دارند.
این اثر نمایشی با نقش‌آفرینی داریوش موفق، رامین سیار دشتی، آرش فلاحت پیشه، اصغر پیران، سام کبودوند، فرزین محدث، آرش بزرگ زاده، هاشم آذرهوا، حمید دربانی و علی برقی در بخش «مسابقه‌ی تئاتر ایران» در سی وچهارمین جشنواره تئاتر فجر نیز شرکت داشت.
همچنین علی‌اصغر دشتی مشاور کارگردان، بهزاد رحمان‌پور دستیار کارگردان، امیرحسین شفیعی تهیه‌کننده این نمایش است. فریبا کامران (بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون) و مروارید خردمند نیز در بخش نریشن همکاری دارند.
علی شمس علاوه‌بر نویسندگی و کارگردانی، طراحی صحنه و نور نمایش را انجام می‌دهد که در این کار احمدرضا آخوندزاده نیز او را همراهی می‌کند.
این هنرمند جوان تئاتر افزود: جشنواره فیلم فجر هم به پایان رسید و از آنجا که بخش عظیمی از قشر فرهنگی مخاطبان جشنواره‌های فجر هستند، امیدوارم با تمام شدن این جشنواره‌ها سالن‌های تئاتر دوباره رونق بگیرد. زیرا من و بسیاری از همکارانم هزینه‌های تولید آثارمان بالا است و امیدواریم به واسطه حضور مخاطب، بتوانیم به اقتصاد ناتوان تئاترمان کمک کنیم.
«شمس» با اشاره به راه‌اندازی سالن‌های کوچک تئاتر در نقاط مختلف شهر افزود: در حال حاضر به واسطه کثرت سالن‌های تئاتر که اتفاق خوبی است و باعث ایجاد رقابت می‌شود، جذب مخاطب نسبت به سال‌های گذشته قدری دشوارتر شده است و اصولا آدم باید به راه‌های مختلفی دست یابد که این راه‌ها عموما، مورد علاقه من نیست.
کارگردان نمایش «قلعه انسانات» خاطرنشان کرد: در حال حاضر گروه‌های نمایشی گاه ناچار هستند با بازیگران سینما کار کنند و از آنها به عنوان ابزاری تبلیغاتی بهره بگیرند. زیرا به هر حال این شیوه کمک‌رسان است. از سوی دیگر، دیده شدن نمایش در جشنواره تئاتر فجر هم می‌توانست کمکی برای جذب مخاطب ما باشد، اما متاسفانه و علی‌رغم انتظار قبلی‌ام، نمایش ما کاندیدای دریافت جایزه نشد.
شمس با ابراز تاسف از مشکلاتی که همیشه در داوری آثار هنری وجود دارد، ادامه داد: در حال حاضر معیار علمی یا زیبایی شناسی مطرح نیست و داوری‌ها حتی براساس سلیقه هم نیست، بلکه متاسفانه بحث "بده بستان" مطرح است و افرادی، طبق یک قانون نانوشته مشغول تامین منافع یکدیگر هستند. این افراد در دایره محدود روابط خود، منافع یکدیگر را تامین می‌کنند و با این بده بستان‌ها سرنوشت یک تئاتر را رقم می‌زنند.
وی افزود: در این رهگذر هرچه هنرمند در جهت تامین منافع آن افراد عمل کند، او را نابغه‌تر، با استعدادتر و متفاوت‌تر جلوه می‌دهد و این چنین است که در این بده بستان‌ها کیفیت استعداد و نبوغ افراد تعیین می‌شود و همین‌هاست که به تماشاگر حُقنه می‌کند که آن فرد بخصوص چقدر ویژه و توانمند است! در حالی که همین روابط، گاه می‌تواند تمام هستیِ هنرمندان مستقل را بسوزاند و از بین ببرد.
کارگردان نمایش «مخاطب خاص» اضافه کرد: گاه افرادی در مسند قضاوت یا داوری قرار می‌گیرند، نمی‌دانند به دلیل توجه به منافع شخصی خودشان، چقدر به بهداشت روان آن گروه و سرنوشت آن تئاتر ضربه می‌زنند و اصولا وراثت از اصول اولیه توفیق در تئاتر است و هرکه به آن دست یابد، در کوتاه مدت فردی ویژه، نابغه و مستعد معرفی می‌شود.
وی ابراز تاسف کرد: تصمیم‌گیرندگان، فارغ از اینکه تئاتر یک هنر است، مشغول برآوردن خواسته‌های مشترک خود هستند و بسیاری از افراد در این جزیره‌های محدود، مشغول قرض دادن و قرض گرفتن هستند و بدهی‌های خود را صاف می‌کنند.
شمس با ابراز تاسف از اینکه هنوز ولایتعهدی و توارث در تئاتر ما وجود دارد، خاطرنشان کرد: همین معیار است که سرنوشت آثار را رقم می‌زند. غم‌انگیز است که بسیاری برای دیده شدن باید فرزند کسی باشند یا در کنار فرزند کسی قرار بگیرند. در این وضعیت هنرمندان مستقل ناچارند برای جذب مخاطب به لطایف‌الحیل متوسل شوند، هرچند که گاه همین هم چاره‌ساز نیست.
نمایش «قصه‌های میان‌رودان» نوشته و کار علی شمس است که دو سال پیش متن آن از سوی نشر «قطره» منتشر شد.
این نمایش اثری کمدی است و نگاهی پارودیک به سه دوره پادشاهی در بین‌النهرین دارد و ذائقه اصلی کار بر مبنای فضاهای باستانی است و سعی شده مبتنی بر حیرت و شگفتی مداوم ما نسبت به جهان باستان باشد.
شمس در این نمایش تلاش کرده در میزانسن و اجرا شعبده و جادوی باستانی را بازتولید کند و به همین دلیل شعبده و فضاهای جادویی جایگاه مهمی در این نمایش دارند.
این اثر نمایشی با نقش‌آفرینی داریوش موفق، رامین سیار دشتی، آرش فلاحت پیشه، اصغر پیران، سام کبودوند، فرزین محدث، آرش بزرگ زاده، هاشم آذرهوا، حمید دربانی و علی برقی در بخش «مسابقه‌ی تئاتر ایران» در سی وچهارمین جشنواره تئاتر فجر نیز شرکت داشت.
همچنین علی‌اصغر دشتی مشاور کارگردان، بهزاد رحمان‌پور دستیار کارگردان، امیرحسین شفیعی تهیه‌کننده این نمایش است. فریبا کامران (بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون) و مروارید خردمند نیز در بخش نریشن همکاری دارند.
علی شمس علاوه‌بر نویسندگی و کارگردانی، طراحی صحنه و نور نمایش را انجام می‌دهد که در این کار احمدرضا آخوندزاده نیز او را همراهی می‌کند.
منبع: ایسنا
