تحقیقی که در مجله زنان و زایمان منتشر شد نشان داد که بچه‌هایی که مادران آن‌ها دوره دبیرستان را تمام نکرده‌اند ممکن است به علت فشارهای اجتماعی-اقتصادی بیشتر امکان داشته باشد که با اختلالات کروموزومی و تلومرهای کوتاه‌تر به دنیا بیایند. تلومرها مجموعه‌ای از توالی‌های خاص تکرارشونده‌ی DNA هستند که رمز گذاری نشده‌اند و در انتهای کروموزوم‌های خطی قرار دارند. وظیفه آن‌ها پوشش و محافظت از کروموزوم‌ها است.
افراد با تلومرهای کوتاه‌تر ممکن است عمر کوتاه‌تری داشته باشند و بیشتر مستعد ابتلا به بیماری‌های همچون دیابت، چاقی و سرطان باشند. البته طول تلومرها به طور طبیعی با افزایش سن کوتاه‌تر می‌شود اما تحقیقات حاکی از آن است که فشارهای زیستی و روانی بر سرعت روند کوتاه‌تر شدن تلومرها می‌افزاید.
مطالعات پیشین نشان داده‌اند که طول تلومرها به دلایل ژنتیکی و زیستی در نوزادان متفاوت است. پایین بودن سطح سواد مادران، کمبود مواد مغذی در دوران بارداری، استعمال دخانیات یا مواد مخدر در مادران از جمله این موارد می‌باشد. نتایج تحقیقی که در دانشگاه سیدنی انجام شد نشان داد کودکانی که تلومرهای کوتاه‌تری دارند ممکن است در سنین 8 سالگی مستعد ابتلا به به بیماری‌های قلبی عروقی باشند.
محققان نشان داده‌اند که عوامل محیطی، هورمونی و ژنتیکی می‌تواند نقش مهمی در امکان ابتلا کودک به بیماری‌های مزمنی که در جامعه شایع است داشته باشد. نتایج یکی از تحقیقات حاکی از این است که نوزادانی که مادرانشان از دبیرستان فارغ‌اتحصیل نشده‌اند تلومرهای کوتاه‌تری نسبت به نوزادانی که مادرشان دیپلمه‌اند داشتند. تحصیلات مادران از بدو تولد و زمانی که کودک در رحم مادر است بر کودکان در سطح سلولی تاثیرگذار است و این موضوع بر اهمیت دسترسی به آموزش در مادران و به‌خصوص خانواده‌هایی که سطح سواد پایین‌تری دارند می‌افزاید.
