شهید گمنامی که فضای بیجار را بهشتی کرد

به گزارش تابناک کردستان؛ دیروز دیار گروس میزبان مهمان غریبی بود که غربتش را مادران داغدیده درک می‌کنند؛ می‌گویند گمنام است، غریب است، اما تا چه را گمنامی بنامیم، نامی‌تر از هر نامی است، آشناتر از هر آشنا، شهید گمنام را می‌گویم، دیروز دیار گروس میزبان مردی بود از جرگه شهیدان آن هم گمنامش …

وقتی شهید گمنام قدم در شهر ما می‌گذارد؛ گفتم قدم، قدم‌هایش قدم‌های بهشتی است با قدمش هوای شهر ما هوای بهشت است و آنجایی که استخوان‌هایش آرام می‌گیرد می‌شود قطعه‌ای از بهشت. یقینا بهشت نیز به وجود این بلندقامتان آسمانی بر خود می‌بالد.

هر شهید گمنام یعنی یک شهید مفقودالاثر و چه بسیار چشم‌ها که که هنوز هم هنوز است به سوی در دوخته شده‌اند. روز‌ها می‌گذرند، اما داغ عزیزان بیش از پیش برایشان تازه می‌شود.

هر شهید گمنامی که به شهر‌های ما می‌آورند خدا میداند چه روزگاری بر مادران شهدای مفقودالاثر میگذرد، مگر می‌شود منتظر آن کسی که با دست‌های خودت برای دفاع از میهن روانه‌اش کردی، نباشی؟

اما آمدن شهید گمنام حال و هوای دیگری دارد. حالی که شبیه هیچ حال دیگری نیست.

این روز‌های ما گویا عجیب تشنه حضور شهیدانی است که بیایند و فضای شهر را با وجودشان نورانی‌تر کنند جانی دوباره ببخشند به مردگان متحرک که در گورستان روزمرگی به دام افتاده‌اند.

اصلا شاید راز آمدن شهدا آن همه شهید گمنام در شهرهایمان همین باشد، شاید شهدای گمنام می‌خواهند نو به نو برای زندگی ملتشان جهاد کنند.

آنان که یکبار جانشان را فدا کردند و حالا آبرویشان را پای دفاع از انقلاب و اسلام و دفاع از فرهنگ مردم کشورشان می‌گذارند.

رهبر معظم می‌فرمانید "هر شهید پرچمی برای استقلال و شرف این ملت است"، و به این می‌اندیشم که قطعا شهید گمنام پرچمش از همه بالاتر است. اصلا شهید گمنام بسان مادرش حضرت فاطمه زهرا (س) قبری بی‌نشان داشته باشد؛ و بیجار چه مفتخر است که در ایام فاطمیه میزیان مهمانش آن هم شهید گمنام است، شهید گمنام، اما آشناتر از هر آشنا با بدرقه مردم بیجار گروس در شرکت سیمان کردستان آرمیدن گرفت.