به نظر من مصافحه ظریف و اوباما در راهروهای سازمان ملل اقدام تاثیرگذاری است. بهر حال دو طرف بسیار احترام آمیز با یکدیگر برخورد نمودهاند و در همان گپ کوتاه خود نیز به مسائلی اشاره نموده اند که روی توافق هسته ای و روند اجرای آن موثر است.بنابراین نبایستی روی تاثیر این موضوع تردیدی داشت.
اما در مورد موضوع فوق نکته ای که خیلی مهم به نظر می رسد رفتار آقای ظریف پس از انتشار خبر فوق است.بنده انتظار داشتم ایشان پس از رسانهای شدن خبر خیلی سریع و جدی موضوع را تایید می فرمودند و به گمانه زنی ها و ابهامات پایان می دادند.
اما متاسفانه این اتفاق رخ نداد و از همین جهت بنده به ایشان انتقاد دارم .
به راستی آقای ظریف مگر شما قتل و یا اقدام خلاف امنیت ملی انجام داده اید که اینگونه رفتار می نمایید؟گویی وزیر خارجه کشورمان قتلی انجام داده و حال در پی اثبات این نکته است که این قتل غیرعمد بوده است.
آقای ظریف! واکنشهای عصبی دلواپسان به اقدامات شما مسبوق به سابقه است و بنابراین اینکه امروز به خاطر این ملاقات کوتاه با اوباما به شما حمله می کنند اتفاق تازه و بدیعی نیست و حتی قابل انتظار بود. مگر طی دو سال گذشته بارها و بارها این انتقادات و اعتراضات به شما نشد؟مگر طی مذاکرات هسته ای به شما، دوستان و همکارانتان هجمه وارد نشد؟ مگر به خاطر برجام شما را تخطئه نکردند؟مگر از منظر دلواپسان همین الان هم توافق هسته ای توافقی خلاف امنیت ملی تلقی نمی شود؟
آقای ظریف!بجاست محکم و قرص در مورد اقدامی که انجام دادهاید بایستید و به این بازی اتفاقی یا عمدی بودن این مصافحه پایان دهید.این موضوع اگر هم به قیمت احضار شما به مجلس و استیضاح باشد مهم نیست. چرا که وزیر خارجه کشورمان فعل حرامی انجام نداده است.
شاید خالی از لطف نباشد که بدانید در زمان بازرگان هم تقریبا چنین اتفاقی رخ داد.
تیم بازرگان پس از ملاقات با تیم آمریکایی وقتی در برابر مخالفان و اعتراضها قرار گرفت جمله ای گفت که بسیار خاطره انگیز شد.
مفهوم آن جمله بدین معنی است که امروز دیگر مثل گذشته نیست که وزیر کشورمان برای آب خوردن هم از برخی نمایندگان مجلس و بعضی رسانهها اجازه بگیرد. چراکه او مشرف به خطوط قرمز نظام است.
جان کلام آنکه بهتر است آقای ظریف شجاعانه از اقدام خود دفاع نماید.
*استاد دانشگاه / آفتاب یزد