روزنامه اعتماد در مطلبی با عنوان «آینده ناروشن و مبهم اصلاحطلبان» این گونه آورده است:
در شرایطی که پیرو برگزاری انتخابات اسفند ماه ۹۸ و خرداد ماه ۱۴۰۰، اصلاحطلبان تقریبا هر آنچه طی سالهای گذشته در بخشهایی از نهادهای انتخابی همچون دولت، مجلس و شوراهای شهر به دست آورده بودند، از دست رفته میبینند، حالا یک چهره شاخص در این جریان سیاسی، با اشاره به بیبرنامگی اصلاحطلبان، نسبت به انفعالی که نیروها و احزاب این جریان سیاسی را دربر گرفته، انتقاد کرده است. سخنگوی حزب اعتماد ملی که در گفتوگویی درباره وضعیت اصلاحطلبان و برنامه این جریان سیاسی در انتخابات مجلس دوازدهم در زمستان ۱۴۰۲، به ایلنا گفته که «از برنامه آینده اصلاحطلبان هیچ اطلاعی وجود ندارد»، در عین حال تاکید کرده است: «اصلاحطلبان تغییر محسوسی نسبت به گذشته نکردند و همچنان دارند فکر میکنند که باید چه کاری انجام دهند.» صادق جوادی حصار درباره دلایل انفعال اصلاحطلبان و مشکلاتی که بین احزاب اصلاحطلب وجود دارد، تاکید کرده که نتیجه نبود برنامه روشن، طبیعتا «آینده پر از ابهام است» و گفته «برای دستیابی به نتیجه اثربخش، باید حداقل در دو حوزه درونی و بیرونی به انسجام برسند.» او گفته است: «در بحث انسجام درونی اول باید دید، در حزب و مجموعه جمعیتی که در تصمیمسازیها و تصمیمگیریها دخیل است، میخواهند چه کار کنند و در برنامه بعدی، اگر به جمعبندی روشن رسیدند، در تعامل با دیگر احزاب و مولفههای تصمیمسازی و تصمیمگیری در جبهه اصلاحات، به تبادلنظر بپردازند و گفتگو کنند تا به یک هدف و روش مشترک برسند.» او که انسجام را محصول تعامل، گفتگو و تبادلنظر میداند که در حال حاضر در میان اصلاحطلبان کمرنگ است، تاکید کرده که «آینده اصلاحطلبان با آینده اصلاحطلبی فرق دارد؛ آینده اصلاحطلبی امر محتوم و یک ضرورت انکارناپذیر است که جامعه نیاز به اصلاحات دارد. ولی در آینده اصلاحطلبان فعلی اگر خودشان را با نیازهای روز، اقتضائات زمانه و امکاناتی که در اختیار دارند، منطبق کرده و معقول و مدبرانه رفتار کنند، میتوانند در مجموعه تصمیمسازیها و تصمیمگیریهای اصلاحطلبانه بمانند اگر این کار را انجام ندهند، جایگزینهای بهتری جای آنها را اشغال خواهد کرد.»