بنده حقیر۴۵سال مداوم درعرصه ورزش این استان نظاره گر صحنه های زشت و زیبای فراوانی بوده ام.
از روزهایی که اختلافات خانمان سوز در سالهایی نظیر ۶۷، باعث شد ضربات سنگینی بر پیکره ی ورزش ما وارد شود. روزهایی که اتفاقا ۲ نفر از همشهریان ما در رأس ورزش کشور بودند و جامعه ورزش استان با هزاران امید به روزهای زیبا فکر می‌کردند. اما در عمل اشتباهات فراوان و تفرقه افکن همه امیدها را به یاس و ناامیدی مبدل ساخت.
دقیقا کسانی وارد ورزش شده بودند که شوق آمدنشان روزهای زیبایی رانوید می داد.
اما حیف وصد حیف جز سرابی باقی نماند.
از همان جایی که توقع رشد و شکوفایی داشتیم، ضربات سهمگینی بر پیکر نحیف و عقب مانده ورزش وارد شد و تمام آرزوهای زیبای زحمتکشان و دلسوزان برباد رفت و سالها این زخم چرکین بلای جامعه ورزش شد.
زمان گذشت ولی آتش اختلافات همچنان خرمن توسعه را می سوزاند و نتیجه آن عقب ماندگی ورزش شهرمان بود.
هنوز که هنوز است "امکانات" و "تخصیص منابع" عوامل اختلاف هستند.
اختلافاتی که ما مردم شهر نمی توانیم درکنار یکدیگر دلسوزانه آنها را حل و فصل کنیم و مدیران کشوری وادار به انتصاب غیر بومی ها می شوند و این گره ای است که به دست آشنا باز نمی‌شود؛ چه انتظاری از غریبه؟
سالها با امید روزهای بهتر سر بر بالین نهادیم به امید آنکه جوجه ها را آخر پاییز بشماریم، اماشاهنامه اخرش چه خوش بود!
افتخاری دیگر نصیبمان شد!
"انتخابات بی کم و کاستِ هیئت فوتبال" انتخاباتی ملعبه دست قدرت طلبان که کرسی فدراسیون را بر هر امر خیری ترجیح می‌دهند. آنها هیچ باکی از تبعات فردای چنین انتخاباتی برای فوتبال استان ندارند.
پس لرزه های چنین "به اصطلاح" انتخاباتی چه بلایی بر سر فرزندان چشم به راه و عاشقان فوتبال خواهد آورد؟
بعضی ها ذره ای نگران نیستند که این تخم نفاق را چگونه و در کجا بکارند، زیرا در دیار مینودری ما ماندنی نیستند و هرکاری هم با جوانان برومند این اقلیم کنند، فردا می روند و در جای بهتری بر صندلی دیگری نشسته و بر ریش همه ی ماخواهند خندید.
سخن بسیار هست و دل زخمی...
ولی دوراز نتیجه که تصورکنیم چه کسی برصندلی هئیت فوتبال خواهد نشست؛ چنین روزی را با چنین عملکردی در ورزش استان باید "سه شنبه سیاه" بنامیم؛ چرا که هرگز تا بحال و در تازیخ ورزش استانمان شاهد چنین بدنامی ای
نبوده ایم.
✍️ محمد باقری (فعال و پیشکسوت فوتبال استان قزوین)