شکایت های بازیکنان خارجی سابقا شاغل در فوتبال ایران از سوی فیفا یکی پس از دیگری سر رسید می شوند و جرایمی که برای باشگاه های ما در نظر گرفته شده سر به فلک می زند.
باشگاه های پرسپولیس، استقلال- و چند باشگاه دیگر از جمله تراکتور- به شدت درگیر همین پرونده های مالی هستند و قابل توجه این که بخش دولتی فوتبال ایران نیز بیشتری زیان را در این پرونده های تلنبار شده متقبل شده است.
برای فدراسیون جهان فوتبال که مقر آن در زوریخ است، باشگاه های استقلال و پرسپولیس اسامی آشنایی هستند؛ باشگاه هایی که تا پرونده ای علیه آنها به جریان می افتد، حکم نهایی از همان ابتدا مشخص است.
استقلال و پرسپولیس به عنوان نمادهای باشگاهداری ورشکسته در فوتبال ایران، فاقد زمین تمرین اختصاصی هستند. ورزشگاه اختصاصی سر جای خود اما اگر این پول هایی که صرف ضرر و زیان بازیکنان خارجی شده است برای ساختن یک زمین تمرین می شد، امروز نه استقلال برای یک تمرین ساده مشکل داشت نه پرسپولیس سرگردان می شد.
کاملا واضح است که مشکلات مدیریت در صنعت باشگاهداری فوتبال ایران، کار ما را به اینجا کشانده و مدیرانی که خوب بلدند با واژه های عصا قورت داده در تلویزیون دولتی برای هواداران فوتبال ایران حرافی کنند، ازاداره زیرمجموعه های خود عاجزند.
از همه چیز شگفت انگیزتر اما این است که بدهی های کلان باشگاه های ما به افراد خارجی، درس عبرت هم نمی شود و این بدهی ها همین جور سنگین و سنگین تر می شوند. هیچ نهاد و ارگانی نمی تواند مقابل مدیرانی که صفر تا صد قراردادهای خارجی را با نظارت خود منعقد می کنند، قد علم کند. گویی یک اجبار ویژه در خریدهای خارجی و بدهکار کردن باشگاه های ایرانی وجود دارد. منشاء این ماجرا را باید پیدا کرد. باور کنید کار خیلی سختی نیست...
منبع: روزنامه خبر ورزشی