فاضلاب خانگی به بحرانی برای شهرهای مازندران تبدیل شده و برای رفع این معضل ضروری است که شبکه‌های جمع آوری، انتقال و تصفیه فاضلاب سریعتر در این مناطق خصوصا غرب استان راه‌اندازی شود.
در گذشته بسیاری از منازل دارای چاه های جذبی بودند که پس از مدتی کارایی خود را از دست می داد و پس از آن بود که سیستم سپتیک فاضلاب که ترکیبی از چاه فاضلاب و تصفیه فاضلاب بود در منازل و واحد های مسکونی بزرگ نصب شد اما این روش نیز نتوانست بر مشکلات بکاهد و تنها گزینه ای که باقی ماند احداث شبکه جمع آوری فاضلاب شهری و تصفیه خانه فاضلاب بود.
در سال های اخیر اقداماتی در جهت احداث شبکه جمع آوری فاضلاب شهری و همچنین تصفیه خانه فاضلاب صورت گرفت و بانک توسعه اسلامی نیز تسهیلاتی در این زمینه پرداخت نمود اما با گذشت چندین سال این پروژه در بسیاری از شهرها نیمه کاره رها شده و یا اصلا شروع نشده است.
یکی از شهرستان های منتخب در این زمینه تنکابن در غرب مازندران بود که با وجود لوله گذاری بخشی از این شهر ، پروژه به حالت نیمه تعطیل درآمده و روند اجرایی آن متوقف شده و این در شرایطی است که وضعیت فاضلاب شهری به نقطه بحرانی رسیده و بسیاری از شهروندان نسبت به این موضوع اعتراض دارند.
طبق آمار منابع رسمی، سالانه ۴۰۰ میلیون مترمکعب فاضلاب در شمال کشور تولید می شود که فقط ۴۰ درصد آن تصفیه می شود و ۶۰ درصد بقیه به صورت مستقیم و غیر مستقیم به دریای خزر می ریزد.
کارشناسان و صاحبنظران در حوزه محیط زیست نیز تاکید دارند که اغلب شهرهای ساحلی مازندران بویژه غرب این استان به خاطر قرار گرفتن در مجاورت دریا و درپی آن بالا بودن آب های زیرزمینی با نفوذ ناپذیری خاک روبرو هستند و همین عامل ، دفع بهداشتی فاضلاب را در این مناطق با مشکل مواجه کرده است.
آنان بر این باورند که رها سازی فاضلاب ها در رودخانه ها ، کانال های آب و حتی خیابان ها می تواند علاوه بر پیدایش مشکلات حاد زیست محیطی ، اکوسیستم دریای خزر را نیز به مخاطره بیاندازد.