تابناک ایلام::امروز صبح که از منزل به سمت محل کار در حرکت بودم ،از رادیوی خودرو به برنامه "شوکیانه" رادیو ایلام گوش می کردم . در بخش تلفن ها که عمدتا به مطالبات مردم از دستگاههای اجرایی وکاستی ها ونقصانها مربوط می شود ،مطالبه یکی از هم استانی ها برایم جالب بود.
صدای پخش شده متعلق به جوانی از روستای چم قوله در شهرستان چرداول بود. این جوان ملتمسانه ومحترمانه مطالبه ای از مسئولین داشتند به این مضمون که در جریان رانش زمینی که چند ماه پیش در چم قوله به وقوع پیوست وباعث تخریب برخی منازل نیز شد ،مسئولین زیادی ازنهادها ودستگاههای منطقه بازدید به عمل آوردند و وعده وعیدهایی هم درخصوص رفع این مشکل وکمک به خسارت دیدگان دادند ورفتند.
قرار بود که تمهیداتی اندیشیده شود تا با استحکام سازی از بروز خسارت بعدی جلوگیری به عمل آید ،اما از همانروز تا کنون هیچ مسئولی نه تنها پشت سرش را نگاه نکرده است ،بلکه با مراجعه به دستگاههای مختلف ،کسی حتی حاضر به پاسخگویی این مطالبه ما نیست از صدا وسیما عاجزانه می خواهم صدای ما رابه گوش مسئولین برساند.
خوب ظاهر امر را که نگاه می کنی ،مطالبه ای ساده از جنس دهها وبلکه صدها مطالبه ای است که مردم از مسئولین دارند ،مطالباتی که از بس از سوی مردم تکرار شده و مسئولین هم به پشت گوش انداخته اند ،قدری طبیعی جلوه میکند ،اما این پیام ساده از چند منظر قابل تامل است .
اول - چرا مسئولین ودستگاههایی که فلسفه وجودی آنها تنها به خاطر خدمت به مردم و رفع مشکلات آنهاست و آنها به ظاهر خود را ولی نعمت مردم قلمداد می کنند ،بایستی از جایگاهی بالاتر ومتفرعانه واز زاویه ارباب رعیتی به مردم نگاه کنند ومردم ملتمسانه وبا گردنی کج از انها مرتفع شدن مشکلشان را خواستار شوند؟!
دوم-مسئولین مابه پشت گوش انداختن انجام امور عادت دارند ،یعنی تا زمانی احساس نکنند فشاری بر آنان واردمی شود به دنبال رفع مشکل مردم حرکت نمی کنند ،این روزها رسانه و فضای مجازی به ابزاری مهم برای تحرک بخشی به مدیران تبدیل شده است .التماس مخاطب یاد شده از رسانه به منظور پخش صدای وی را می توان در این حوزه تفسیر کرد.
سوم-خبر اتفاقات طبیعی و غیر طبیعی در کشور ما فقط در بازه خاصی در اوج قرار دارد ،دراین بازه هم رسانه ها با ایجاد موج زمینه جذب کمکهای مردمی را فراهم می آورند و هم مسئولین برای دیده شدن وگرفتن عکس یادگاری از هم سبقت گرفته ووعده های آنچنانی می دهند. پس از فروکش کردن خبر ،تنها چیزی که باقی می ماند تلی از خرابی ،مردمی گرفتار وکوهی از وعده های نافرجام . تازه اینکه برخی از مصوبات کاغذی نظیر اعطای تسهیلات و ایجاد پروژه های مرمت وبهسازی آنچنان در بین گیرودار وبروکراسی اداری گرفتار می شوند که کسی یارای نزدیک شدن به آنها را هم ندارد.
نهایت اینکه با گذر زمان هم حادثه فراموش می شود ،هم حادثه دیده و هم وعده های داده شده! نمونه اش همین بارشها وسیل های اخیر ،تا مقطعی ترافیک حضور مسئولین و جلسات منطقه ای وملی امان از مردم بریده بود ،حال بی توجهی مسئولین به مناطق سیل زده و حادثه دیده دمار مردم را درآورده است.
همین موضوع چم قوله و بسیاری از مناطق سیل زده استان بخش کوچکی از فراموش شده ها ووعده های نافرجام مسئولین هستند ،تاجایی که ما خبر داریم به گواه مطلعین بدنبال سیل اخیر میلیاردها تومان اعتبار وِیژه از سوی وزارت کشور دراختیار مسئولین استان قرار گرفته است ،مسئولین عزیز لااقل به مردم بگویند اگر این اعتبار برای درمان این زخمها نبوده ،پس برای چه موضوعی اختصاص یافته است ؟! حداقل جواب مردم رابدهید !
