به گزارش تابناک قزوین به نقل از خبرگزاری مهر،مراسم تشییع پیکر زنده یاد پیتر سلیمانپور آهنگساز و نوازنده سازهای بادی سه شنبه بیستم شهریور ماه با حضور تعدادی از هنرمندان و با اجرای امیر بهاری در تالار وحدت تهران برگزار شد. پیکر مرحوم سلیمانپور پس از برگزاری مراسم تشییع در آرامستان ارامنه مسگرآباد به خاک سپرده می شود.
سیاوش روشن از دوستان نزدیک مرحوم سلیمانپور در ابتدای این مراسم بیان کرد: من افتخار دارم در ارتباط با صمیمی ترین دوستم صحبت کنم. آشنایی با پیتر یکی از بهترین اتفاقات زندگی من بوده است. او نه به عنوان یک هنرمند بلکه به عنوان یک دوست در مسیر رشد و آگاهی خود گام بر می داشت. او مردی دوست داشتنی بود که برای من و تمامی افرادی که با او در ارتابط بودیم یک انسان حقیقی است. او صداقت داشت که شما این صداقت را می توانستید در آثار او نیز می بینید.
وی ادامه داد: در مورد موسیقی پیتر باید در زمانی بهتر از اینجا صحبت کرد اما شما مطلع هستید که تاثیرگذاری او در موسیقی جز، تلفیقی، پاپ و راک بسیار مشهود است. او تمام تکنیک هایی که برای بیان موسیقی لازم داشت آموخته بود. دیروز که داشتم تکست های خودمان را می دیدم به متنی برخوردم که مربوط به پاییز سال گذشته در اوج دردهای من و سرطان پیتر بود. او در آن دوره تکستی را برای من فرستاده بود که دوست دارم برای شما بخوانم.
روشن در پایان صحبت هایش عنوان کرد: من باید بپذیرم که پیتر دیگر در میان ما نیست و این شجاعت را داشته باشم که مثل او به خود و دنیای خودم نگاه کنم تا بتوانم اطرافم را زیباتر کنم. این مهم ترین پیام پیتر به من و همه ما بود و این موضع را می توانیم در آثارش هم ببینیم. امروز از او خداحافظی می کنیم اما لبخند همیشگی او و هوش سرشار او و البته یاد و خاطره او همواره با ما خواهد بود.
هومن مرتضوی گرافیست و از آشنایان نزدیک پیتر سلیمانپور هم در این برنامه بیان کرد: ما بچه هایی هستیم که در دهه شصت شکل گرفتیم. این دهه معرف حضور همه است چون در دهه ای بود که تنها تکیه گاه ما همین دوستان ما بودند که اکنون در اینجا آرام گرفته اند. پیتر برای من همیشه زنده است. او را هیچ وقت به عنوان گرافیست جدی نگرفتیم گرچه او گرافیست خوبی بود که هر سفارشی را به بهترین شکل انجام می داد اما من هیچ وقت کارت ویزیتی از او به عنوان گرافیست ندیدم.
وی ادامه داد: شغل پیتر به اعتقاد من موسیقی بود. کاری که پیتر در موسیقی کرد انتها ندارد. او هیچ وقت بهترین قطعه اش را نساخت چون این قطعه گویا در راه بود. چهره او اصولا شاکی بود اما طنز غریبی داشت که برای ما تبدیل به تفریح شده بود. چرایی این ماجرا هم به خاطر هوش او بود که با وجود بی مزگی لطیفه هایش خودش بود و یک مدل داشت. من همیشه از این گردهمایی ها فرار کردم اما اکنون اینجا هستم و می خواهم بگویم حیف که او رفت، اما این حیف را وقتی می گویم که او تمام کارهایی را باید انجام می داد، انجام داد. تمام هدف او به جای «مسافر کشی تصویر» خلق موسیقی در تصویر بود. حضور او باعث شد که من موسیقی جز را هم شناخته و آن را گوش دهم. من بر این باورم او قابل تکرار نیست و حسرت نبودنش با ما خواهد بود.
آزاده بابایی فر از همکاران پیتر سلیمانپور هم در بخش پایانی مراسم گفت: ما به جهت در اینجا حضور داریم که عزیزی را بدرقه کنیم و امیدوارم بتوانم نقش تسلی دهنده را برای شما داشته باشم. پیتر دوست داشتنی ما در آرامش نسبی نسبت به وضعیت سختی که داشت از میان ما رفت. او سختی های زیادی را در این مدت تحمل کرد. او در این دوره پر از عشق، لبخند، رنگ، صدا، لذت لحظه ها و خلق اثر جدید بود. من یاری را همراهی کردم که بسیار مرد شجاعی بود. من از او یاد گرفتم که در این شرایط چگونه باید شجاع بود. او در این مدت آگاه بود که چه اتفاقی قرار است برای او بیفتد اما شجاعانه در این راه قدم می گذاشت.
وی در پایان بیان کرد: پیتر با سرطان نجنگید او به بهترین شکل با سرطان زندگی کرد. او اعتقاد داشت بیماری بخشی از زندگی بوده است. قطعا هیچکس نمی تواند تا زمانی که تجربه نکرده بگوید درک می کنم. با اینکه دلمان شکسته اما بدانیم که او هر کاری را که باید انجام می داد، انجام داد. از تمام شما و دوستان نزدیک پیتر که از اول بیماری پیتر تا به امروز او را کمک کردند قدردانی می کنم.
کارن همایون فر، رضا اصغرزاده، داود گنجه ای، علی ترابی، آرش پژندمقدم، غلام علمشاهی، هوشنگ کامکار، علی بوستان، نوید گوهری، شهرام گوهری، کیوان پهلوان، رامین بهنا، میلاد باقری، علیرضا اولیایی، علیرضا میرآقا، کریستف رضاعی، مسعود شعاری، هومن نامداری، پویا نیکپور، امید نعمتی، همایون نصیری، سردار سرمست، آذین موحد، درشن آنند، بابک چمن آرا، مانی مزکی، سودابه سالم، اردوان جعفریان، فرشاد فزونی و... از جمله حاضران در مراسم بودند.
روز پنجشنبه این هفته مراسم ترحیم در کلیسای ارتدوکس روس برگزار می‌شود.