به گزارش تابناک قزوین،افطاری دادن به روزه‌داران در ماه مبارک رمضان از ارزش و جایگاه بسیار بالایی برخوردار است و بر اساس آنچه که در منابع مختلف به آن اشاره شده، هرکسی که مؤمن روزه‌داری را در ماه میهمانی خدا افطاری دهد، نزد خداوند ثواب آزاد کردن بنده و آمرزش گناهان را در کارنامه اعمالش ثبت می‌کند.
اما متاسفانه چندی است که تجمل گرایی و ریخت و پاش‌های بیهوده این سنت نیکو و پسندیده را با گناه همراه کرده است! به طوری که حتی شاهدیم برخی از خانواده ها ضیافت‌های افطاری خود را در تالارهای لوکس برگزار می‌کنند و چند نوع غذاهای مختلف و عجیب و غریب با دسرهای رنگارنگ سفارش می‌دهند و دست آخر هم مقدار زیادی از این غذاها راهی سطل زباله می‌شود!
برخی از خانواده‌ها هم فقط این مراسم را برگزار می‌کنند تا به اطرافیان نشان دهند که از دیگران کمتر نیستند و تنها برای چشم و همچشمی وارد این رقابت ناسالم می‌شوند.
برگزاری افطاری از محل بودجه عمومی "وزارت ارتباطات" ممنوع
از سوی دیگر، چندی پیش جهرمی وزیر ارتباطات در این باره با عنوان سنت افطاری نوشت" سنت افطاری دادن به روزه دار در ماه مبارک رمضان، از رسوم نیکی است که در بین مردم ما رایج است.
اگرچه ممکن است نیت سازمان های دولتی از برگزاری مراسم های افطاری ترویج این سنت حسنه باشد،اما بارعایت هزینه کرد از بیت المال و حفظ حقوق مردم، خواستم تا از برگزاری چنین مراسم هایی از محل بودجه عمومی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعت خودداری شود.
افطاری دادن کارکنان اداره زندان " جیرفت"
به همین مناسبت مراسم ضیافت افطاری کارکنان اداره زندان "جیرفت" همراه با خانواده در محل هتل ناجی برگزار شد، یکی از نمونه های بسیار زیاد، بازار داغ افطاری است. افطاری دادنی که به واقع در گذشته با سفره ای ساده ، دارای ثواب الهی بود این روزها دستخوش نه تنها چشم و هم چشمی بلکه آلوده سیاست زدگی ها،شده است.
افطاری با حضور اصحاب رسانه
همچنین افطاری دادن از جیب بیت المال چه ثواب و خیر و برکتی را همراه خواهد داشت که مسئولین را وادار کرده است سفره ای به پهناوری استان و یا کشورشان بیاندازند و با خوش آمد گویی به یک طیف رسانه های مکتوب و مجازی، آن را سر تیتر آخرین خبرها کنند.
فکر می کنم این موضوع فراموش شده است که افطاری دهنده باید از جیب خود و به نیت قرب الهی این کار را بکند. با این وصف، تقریباً همه افطاری هایی که از کیسه بیت المال داده می شوند، از رده خارج می شود.
مگر نه این است که در شرایط کنونی کشور با حدود 15 میلیارد دلار کمبود بودجه در سال جاری مواجه است؟ و مگر نه این است که همه بخش های دولتی و عمومی از کمبود منابع مالی گلایه دارند؟
در چنین شرایطی، برگزاری ضیافت های مجلل افطاری با هزینه های گزاف چه لزومی دارد؟ شاید هر افطاری به طور مجزا، رقم هنگفتی را شامل نشود (که شاید هم می شود) اما مجموع همه هزینه های آن ها، در کل کشور سر به فلک می زند و یا خواهد زد.
آیا این بریز و بپاش ها ، مصداق "صرفه جویی" و "رعایت اولویت ها"ست؟
به همه اشخاص حقیقی و حقوقی پیشنهاد می شود به جای دادن افطاری های مجلل و پر هزینه، اعلام کنند که هزینه اطعام سالیانه یک یا چند نفر از این کودکان فقیر را بر عهده می گیرند.
پاسخ را به وجدان های برخی مسئولین می سپارم که گویا سالهاست، به خواب رفته است.
آیا نباید افطاری به دست افراد نیازمند جامعه برسد؟؟
ضمن اینکه،بخشی از این افطاری مربوط به حضور میهمانان است، آیا نباید افطاری به دست افراد نیازمند جامعه برسد.
به راستی دادن افطاری به افرادی سیراب تر، غنی تر و تنومند تر آن هم با پول بیت المال، چه نتیجه ای در بر دارد؟؟؟
چرا از یادها رفته است که گوشه ای از این شهر و دیار ، هستند مردمانی که به نان شب خود محتاج اند، این میهمان بازی های مسئولین باهم چه عاقبتی و یا دستاوردی را برای ایران و حتی استان خواهد داشت.
اگر مسئولین دارای بودجه هستند، چرا در این شهر باید زنان سرپرست خانوار، کودکان کار و فقیران با بی بضاعتی به سر برند، مگر نه این است که در سنت علوی، امیر مومنان حضرت علی(ع) شب ها بدون اینکه دیده شود، یتیم نوازی می کرد ، اما امروزه به یتیمان کمک نمی شود که هیچ و اگر کمکی شود آن چنان صدای فریادش به گوش می رسد که همه متوجه این عمل نیک خواهند شد.
براستی ما کجای این ماه مبارک ایستاده ایم که با اسراف کاری هایمان خود را به کر و کوری زده ایم تا نشنویم و نبینیم که عده ای برای یک نان شب، تا صبح جان می دهند.
کاش تمامی نیت های حسنه ما، همراه با نگاهی الهی، ملی و انسانی باشد و برگزاری هر گونه مراسم افطاری از منابع بودجه دولتی و بیت المال نه در ظاهر ،بلکه در باطن ممنوع شود.
نویسنده: ناهید هدایتی